Portefeuille betekenis minister

Een bestuurder kan een wethouder, minister, staatssecretaris, burgemeester, gedeputeerde, commissaris van de Koning, dijkgraaf of watergraaf zijn. De ambtenaren bereiden voor de bestuurders wetsvoorstellen voor, antwoorden op technische vragen en brengen advies uit. Het begrip portefeuille heeft binnen de verzekeringsbranche verschillende betekenissen: 1. alle verzekeringen die een consument, vrije beroepsbeoefenaar, instelling of onderneming heeft afgesloten; 2. alle verzekeringen die via het intermediair van een bepaalde bemiddelaar lopen; 3. alle overeenkomsten van verzekering, die een gevolm. Portefeuille betekenis minister Een minister zonder portefeuille is verantwoordelijk voor een bepaald beleidsterrein, maar heeft niet de politieke leiding over een ministerie. Ministers zonder portefeuille hebben, anders dan staatssecretarissen, zitting in de ministerraad en kunnen dus ook meestemmen over alle beslissingen.

Portefeuille verdeling kabinet

Download 'Portefeuilleverdeling kabinet-Schoof' PDF document | 9 pagina's | kB. Publicatie | Portefeuilleverdeling Kabinet Rutte IV Pagina 3 Minister Minister zonder portefeuille Staatssecretaris Financiën - Rijksbegroting - Thesaurie en financiële markten, o.a. relaties met DNB en AFM, Wet financieel toezicht, staatsdeelnemingen - Europees en internationaal monetair beleid 1e staatssecretaris - Fiscale aangelegenheden en alle.

Portefeuille verdeling kabinet Portefeuilleverdeling Kabinet Schoof Pagina 2 Minister Staatssecretaris (eerste) Staatssecretaris (tweede) Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties - Goed bestuur en interbestuurlijke verhoudingen met o.a. gemeenten en provincies - Financiën medeoverheden - Gemeentelijke herindelingen - Constitutionele zaken - Algemene wet bestuursrecht.

Ministeriële verantwoordelijkheid

Hoe werken ministers en staatssecretarissen politiek verantwoordelijk voor hun beleidsdaden aan het parlement? Lees over het beginsel, de reikwijdte, de vertrouwensregel en de historische ontwikkeling van deze staatsrechtelijke regel. Ministeriële verantwoordelijkheid is de staatsrechtelijke rechtsfiguur waarbij de ministers en niet het staatshoofd, de Koning, verantwoordelijk zijn voor de daden van het staatshoofd. De verantwoordelijkheid wordt meestal afgelegd in het parlement.

Ministeriële verantwoordelijkheid De politieke verantwoordelijkheid van ministers is, sinds , alleen in de Grondwet geregeld. Wel bestaan in het ongeschreven staatsrecht regels over de ministeriële verantwoordelijkheid. Zo moet een minister bijvoorbeeld het vertrouwen van de Tweede Kamer hebben.

Taken minister

De Grondwet (artikel 44) bepaalt dat een minister aan het hoofd staat van een ministerie. Het ministerie ondersteunt de minister bij de uitvoering van zijn taken. De taken van de Koning zijn vastgelegd in de Grondwet, in andere wetten en in het ongeschreven staatsrecht. Formele taken van de Koning zijn onder meer: ondertekenen van wetten, algemene maatregelen van bestuur en Koninklijke Besluiten; bekrachtigen van internationale verdragen;.

Taken minister

Ministeriële bevoegdheden

De bevoegdheden van staatssecretaris Thomas Dermine, die burgemeester van Charleroi wordt, worden overgenomen door Pierre-Yves Dermagne met de titel van vice-eersteminister en minister van Economie en Werk, belast met Relance en Strategische Investeringen, en Wetenschapsbeleid. De bevoegdheden van het parlement bij de totstandkoming van wetten was beperkt en het parlement kon een begroting alleen aannemen of verwerpen. Het parlement wenste meer invloed op het regeringsbeleid. Als eerste werd bij de grondwetsherziening van de stafrechtelijke ministeriële verantwoordelijkheid ingevoerd.

Ministeriële bevoegdheden De ministeriële verantwoordelijkheid betekent ook dat een minister verantwoording verschuldigd is aan de Staten-Generaal voor alles waar hij voor bevoegd is. [bron?] Daarbij gaat het ook om de bevoegdheden van zijn ondergeschikte ambtenaren en zowel om 'handelen' als het 'nalaten van handelen'. Een minister is politiek verantwoordelijk voor.